رشتهی مهندسی هوافضا که مربوط به طراحی و محاسبات اجسام متحرک در هوا و فضا همچون هواپیمای بال ثابت، بالگرد، موشک، فضاپیما، شبیه سازهای پرواز و غیره میباشد، یکی از پیشرفتهترین رشتههای مهندسی است. بسیاری از زمینههای علوم و مهندسی در این رشته متبلور میشود.مهندسی هوافضا در بسیاری از کشورها از جمله ایران یکی از پیشروترین زمینههای پژوهشی است و بودجههای کلان نظامی و غیرنظامی که صرف این رشته میشود، زمینههای پیشرفت و جهش در دیگر حوزههای علوم مهندسی را فراهم ساخته است.
مهارت عالی در حل مساله، مهارت زیاد در زمینه ریاضیات، فیزیک و فناوری اطلاعات، آشنایی با نرم افزارهای طراحیهای کامپیوتری، دانش فنی عالی، توانایی برنامه ریزی، اولویت بندی و مدیریت پروژه، به روز بودن و آگاهی از جدید ترین پیشرفت ها، آگاهی کامل نسبت به قوانین نظارتی مهندسی، توانایی کار تیمی، توانایی خوب در تحلیل مسایل و آشنایی با زبان انگلیسی از جمله مهارت ها و تواناییهای لازم برای موفقیت در این رشته میباشند.
این رشته در مقطع کارشناسی ارشد در 5 گرایش آیرودینامیک، پیشرانش (جلوبرنده)، دینامیک پرواز و کنترل، سازههای هوافضایی و مهندسی فضایی ارائه میشود.
مهندس هوا فضا می تواند در صنایع و مؤسسات تحقیقاتی هواپیمایی، موشکی و ماهواره فعالیت کنند. همچنین در کلیه مؤسسات و سازمان هایی که به نحوی از وسایل پرنده استفاده می کنند، به عنوان کارشناس تحقیق در عملیات و تعمیر و نگهداری فعالیت نماید. از سوی دیگر چون سازه اتومبیل و کشتی مشترکات زیادی با سازه یک هواپیما دارد و توربینهای گاز یک نیروگاه یا ایستگاه پمپ گاز همانند یک موتور جت تحلیل و طراحی می گردد. یک مهندس هوا فضا علاوه بر شرکتهای هوایی در نیروگاه ها، صنایع نفت و گاز و صنایع خودروسازی فرصتهای شغلی خوبی دارد. علاوه بر ساخت هواپیما فارغ التحصیلان رشته مهندسی هوافضا می توانند در فرودگاهها در قسمت تعمیر و نگهداری هواپیما و همچنین در صنایع دفاع روی طراحی موشک و جنگ افزارها فعالیت کنند یا می توانند روی آئرودینامیک خودروها، سازههای خودروسازی و تولید توربینهای بخار برای تولید برق کار کنند.