این روزها چه کنیم؟


حدود چهل روز تا آزمون سراسری باقی مانده است. بسیاری از داوطلبان این روزها با خستگی، نگرانی، کلافگی و دلسردی دست و پنجه نرم می‌کنند، و در نهایت، به جای اینکه در این دوران، تلاش و کوشش بیشتری داشته باشند، بیشتر وقت خود را به بطالت می‌گذرانند.

این در حالی است که این ایام در موفقیت هر داوطلب سهم بسزایی دارد و باید با یک برنامه‌ریزی دقیق و به دور از کوتاهی و سستی و نگرانی، تلاش نمود تا در حد توان، بهترین نتیجه را کسب کرد. در اینجا چند راهکار برای بهره‌وری بیشتر داوطلبان از این ایام ارایه می‌شود.

وسواس مطالعه نداشته باشید

وسواس در مطالعه،یکی از چالش‌های بزرگ برخی از دانش‌آموزان است که همیشه سبب کاهش انگیزه و اعتماد به نفس و عدم سرعت مطالعه آنها می‌شود. برای جلوگیری از وسواس مطالعه، که آفتی بزرگ در این دوران است، می توانید به نکته‌های زیر عمل نمایید:

* قدرت تشخیص خود را بالا ببرید و مباحث و نکات مهم درسی را خودتان تشخیص دهید.

* بیشتر روی همان مباحث و نکات مهم تکیه کنید و آنها را به عنوان اولویت قرار دهید تا خیالتان راحت شود که توانسته‌اید مباحث مهم را مطالعه کنید.

* هرگز هنگام مطالعه برگشت نداشته باشید؛ یعنی دوباره خوانی نکنید. مرور، وقت خاص خودش را دارد و شما باید مرور مطالب را در وقت مناسب خودش انجام دهید.

* سؤالات و مباحثی را که یاد نگرفته‌اید علامت گذاری کنید یا زیر آنها را خط بکشید تا هنگامی که می‌خواهید بار دیگر مطالعه کنید، سراغ آن مطالب بروید و مطالعه آنها برایتان در اولویت باشد.

* مطلبی را که حس می‌کنید یاد نگرفته‌اید، به صورت ذهنی، و بدون آنکه به کتاب یا منبع مطالعه نگاه کنید، روی یک برگه سفید یادداشت کنید تا متوجه شوید که در کدام قسمت ضعف دارید.

* اراده خود را قوی کنید و به خودتان بگویید که: «من این مطلب را حتما یاد گرفته‌ام و دیگر این قسمت را مطالعه نخواهم کرد».

* تست بزنید. درست است که با مطالعه یک مبحث در یک بازه مطالعاتی درسی، نمی‌توانیم به این باور برسیم که بر آن مبحث مسلط شده‌ایم، ولی نباید فراموش کنیم که ما نمی‌توانیم به عقب برگردیم. بهترین راه برای پیشرفت و تسلط روی یک مبحث، تست زنی مداوم است؛ زیرا نمی‌شود با مرور فراوان در یک بازه زمانی خاص، روی مبحثی مسلط شد. در این دوران، خوب است مباحثی را که نخوانده‌اید، به بخش‌های کوچک قسمت کنید و بعد از مطالعۀ هر بخش، حداقل چند تست مرتبط با آن را حل کنید. با انجام این کار، هم نقاط قوت و ضعف خود را در می‌یابید و هم انگیزۀ بیشتری برای مطالعۀ بعدی کسب می‌کنید، و در نهایت، وقتی می‌بینید که به برخی از سؤال‌ها می‌توانید جواب دهید، از وسواس شما در مطالعه کاسته می‌شود.

نگرانی‌هایتان را کنترل کنید

 اگر چیزی داشتیم که بتوانیم زمان نگرانی خود را با آن ردیابی کنیم، در پایان هر روز متوجه می‌شویم که زمان زیادی را صرف نگران بودن کرده‌ایم. نتیجۀ یک نظرسنجی که در سال ۲۰۱۷ بین دو هزار جوان صورت گرفت، نشان داد که به‌طور متوسط، هر فرد ۶۳ روز کامل را در طول یک سال با نگرانی می‌گذراند.

داوطلبان آزمون سراسری با این مشکل آشنایی بیشتری دارند. صفر کردن نگرانی‌ها و دلهره‌ها در دوران کنکور، عملا غیر ممکن است، و در واقع، یک داوطلب برای مقید بودن به مطالعه و درس خواندن، نیاز به کمی نگرانی دارد، اما نگرانی زیاد، شما را از پای درمی‌آورد و آرامش جسمی و روحی لازم را برای مطالعه از بین می‌برد.

در ادامه‌، راه‌هایی برای رفع نگرانی‌های گاه‌به‌گاه، با شما به اشتراک می‌گذاریم:

«اگر»ها را به «من می‌توانم» تبدیل کنید

اگر موفق نشوم ...، اگر آزمونم را بد بدهم ...، اگرنتوانم در رشته‌ای که دوست دارم قبول شوم ....

ذهن شما پر از این «اگر»هاست؛ «اگرهایی» که آرامش و تمرکز را از شما می‌گیرند. باید این «اگرها» را به «من می‌توانم» یا به بیان واضح‌تر: «من می‌توانم مشکل را حل کنم» یا «من می‌توانم مساله را کنترل کنم.»، تبدیل کنید.

سکونت گزیدن در مشکلات، هیچ‌ چیزی را بهتر نمی‌کند، ولی حل مساله چرا. روان‌شناس«امی مورین» می‌گوید:

«از خودتان بپرسید با چه گام‌هایی می‌توانید از این مشکل، درسی بیاموزید یا مانع از رخ دادن مشکل دیگری در آینده شوید. از خودتان بپرسید در قبال این مشکل، چه‌کاری باید انجام دهید.»

اگر به خودتان اطمینان بدهید که با وجود هر اتفاقی، می‌توانید به همۀ مسایل مهم رسیدگی کنید، افکارتان را بهتر هدایت خواهید کرد.

زمان خاصی را به نگرانی اختصاص دهید

تنظیم و اختصاص مدت‌زمان معین به نگرانی‌ها، باعث می‌شود که از پرداختن به تفکرات بیهوده پرهیز کنید و در عین ‌حال پی ببرید که چقدر از اوقاتتان را صرف پیدا کردن راه‌ حل برای راه‌گشایی مسایلی می‌کنید که احتمالا هیچ ‌وقت اتفاق نمی‌افتند. این استراتژی، یک راه عالی برای تسکین دادن به نگرانی‌هاست.

امی مورین توضیح می‌دهد که غرق شدن طولانی‌مدت در مشکلات بالقوه، هیچ بازدهی خاصی نخواهد داشت. ولی نگاه اجمالی به آنها در آرامش خاطر ما مؤثر است. او توصیه می‌کند که روزانه ۲۰ دقیقه از زمانتان را به‌عنوان «زمان تفکر» کنار بگذارید و در این مدت بگذارید که ذهنتان در حواشی هر اضطراب و نگرانی بالقوه، پرسه بزند، و وقتی این مدت تمام شد، به کارتان بازگردید و روی امور پربازده متمرکز شوید.

اختصاص مدت‌ زمان معین به این‌گونه تفکرات، موجب می‌شود که بقیۀ ساعات روز ذهنی سبک‌تر داشته باشید. اگر در طول روز، اتفاق نگران‌کننده‌ای رخ داد، بررسی آن را به «زمان تفکر» موکول کنید. بعدها متوجه می‌شوید هنگامی‌که به زمان تفکر رسیدید، بسیاری از این نکات را اصلا به خاطر نمی‌آورید. این امر، گواه و شاهدی بر بی‌اهمیتی بسیاری از منابع استرس‌زاست.

 

کارایی نگرانی‌ها را بسنجید

ما تمایل داریم که عادت‌هایمان را بررسی و پی‌گیری کنیم و راه‌هایی برای بهینه‌سازی زمانمان بیابیم؛ اما نگرانی، اساسا مانع از این می‌شود که بتوانیم کارهای بیشتری را در مدت‌ زمان کوتاه‌تری انجام دهیم. شاید اگر به خودمان یادآوری کنیم که نگرانی، تا چه حد کارایی ما را کاهش می‌دهد، آرامش بیشتری پیدا کنیم.

از طرف دیگر، حتی اگر نگرانی را انگیزه‌بخش حرکت خود بدانیم یا آن را به ‌عنوان نشانه‌ای از اهمیت یک موضوع ببینیم، واقعیت این است که ۹۹ درصد اوقات، این احساس، ما را از پیشرفت و ادامه دادن مسیرمان باز می‌دارد؛ پس هرگاه که خودتان را غرق در افکارتان یافتید، از خود بپرسید که: آیا این احساسات و تفکرات، مفیدند؟ این سؤال، دوباره شما را به زمان حال باز می‌گرداند و از حال و هوایی که هرگز به پیشرفت آتی شما کمکی نمی‌کند، بیرون می‌کشد. 

منبع : سنجش