یکی از بهترین تعریف هایی که از مهندسی برق شده است، این است که محور اصلی فعالیتهای مهندسی برق، تبدیل یک سیگنال به سیگنال دیگر است. که البته این سیگنال ممکن است شکل موج ولتاژ یا شکل موج جریان و یا ترکیب دیجیتالی یک بخش از اطلاعات باشد. میتوان مهندسی برق را به دو قسمت عمده تقسیم کرد: بررسی و طراحی سیستمهای انتقال و تبدیل انرژی الکتریکی ؛ و یا بررسی و طراحی سیستمهای الکترونیکی برای پردازش و انتقال اطلاعات، نظیر رایانهها، سامانههای مخابراتی، مدارهای مجتمع، رادارها و نظایر آن. به بیان دیگر، مهندسان برق از الکتریسیته یا برای انتقال انرژی و یا برای پردازش اطلاعات استفاده میکنند.
مهندسی برق در مقطع کارشناسی دارای 6 گرایش الکترونیک، بیوالکتریک، سیستمهای دیجیتال، قدرت، مخابرات و کنترل میباشد.
ضریب هوشی بالا، تسلط خیلی خوب بر ریاضیات و فیزیک خصوصا فیزیک الکترونیک و فیزیک نیمه هادی ها، داشتن ذهن خلاق و تحلیل گر و علاقه به کار با وسایل برقی از جمله عوامل لازم برای موفقیت در این رشته میباشند.
فارغ التحصیلان این رشته میتوانند در مقطع کارشناسی ارشد در یکی از گرایشهای قدرت، کنترل، الکترونیک، مخابرات، مهندسی فوتونیک، مهندسی پزشکی گرایش بیوالکتریک، مهندسی قدرت گرایش مدیریت انرژی، راه آهن برقی، کنترل و علائم و مهندسی مکاترونیک ادامه تحصیل دهند.
فرصتهای شغلی یک مهندس برق بسیار گسترده است اگر کسی در این زمینه بیکار باشد، یا فقط به دنبال کار در کلان شهرهاست یا در کسب مهارتهای لازم در این رشته ناتوان بوده است. لازم به ذکر است یک مهندس باید کارآفرین باشد یعنی به دنبال استخدام در موسسه یا وزارتخانه ای نباشد.
فارغ التحصیلان این رشته در هر گرایش می توانند در صنایع مختلف مثل کارخانه سیمان، خودروسازی، ذوب آهن و ... و یا در وزارتخانههای ارتباطات و فن آوری اطلاعات، صنایع، دفاع و سازمانهای مختلف خصوصی و دولتی مشغول به کار شوند.