به گزارش خبرگزاری فارس، به منظور کاهش فاصله میان واقعیتهای موجود در جامعه و آموزش و پرورش و هماهنگی و همخوانی بیشتر نظام آموزشی با اقتضائات جدید و تغییرات نسلی و فرهنگی، نشست مقدماتی صاحب نظران علوم تربیتی با وزیر آموزش و پرورش برگزار شد.
در این نشست مقدماتی صاحب نظران تعلیم و تربیت به بیان دیدگاهها و نقطه نظرات خود پیرامون چارچوب همکاری عملیاتی وزارت آموزش و پرورش با دانشکدههای علوم تربیتی و نیز تبادل نظر در خصوص چند مساله ملیآموزش و پرورش پرداختند.
اژهای استاد دانشگاه تهران گفت: دست آموزش و پرورش برای اجرای طرحها و برنامهها بسته است و حقیقتا باید بودجه و امکانات کافی تامین شود.
وی ادامه داد: بسیاری از راهکارها ربطی به دانشآموزان ندارد.
بروند از دانشگاه تهران افزود: باید به سوی نظام غیرمتمرکز حرکت کنیم؛چراکه ایران از اقوام، زبان و فرهنگهای مختلفی تشکیل شده و نمیتوان صرفا با یک برنامه مشخص پیش رفت. کشور ما یک کشور چند فرهنگی است.
میرکمالی از دانشگاه تهران خاطرنشان کرد: آموزش و پرورش نیاز دارد تا فهرستی جامع از نیازها و ضرورتها و کاستیها را با رعایت اولویتها و امکانات تهیه کند و کار تعلیم و تربیت را از اولویتها شروع کنیم.
وی بیان داشت: ارکان آموزش و پرورش بر معلم استوار است. آیا ما آموزشهای لازم را به معلمان میدهیم و آیا مرکزی برای سنجش سواد و مهارت معلمان داریم؟
میرکمالی تصریح کرد: پرسش همیشگی من از آموزش و پرورش این است که آیا شما تا به حال به معلمی به دلیل عدم کفایت یا ناتوانی علمی و مهارت حرفهای، تذکر دادهاید؟ آیا آموزش مرکزی برای سنجش مهارت و تخصص و صلاحیت حرفهای معلمان داریم؟
پروین کدیور از دانشگاه خوارزمی گفت: دانشآموزان نیاز به شنیده شدن دارند؛ به این معنی که معلم باید آنها را در برنامههای کلاس در نظر بگیرد.
وی ادامه داد: ما نیاز به آموزش چند فرهنگی داریم. برخی معلمان نیاز به مدیریت کلاس چند فرهنگی دارند و آموزش و پرورش باید به این سیستم توجه کند.
کدیور با بیان اینکه نظام آموزشی کشور در حال طبقاتی شدن است، افزود: آموزش و پرورش به دانشکدهها اعتماد کند.
بهپژوه از دانشگاه تهران ابراز داشت: به خانواده توجه بیشتری کنیم.
وی با تاکید بر اینکه کتابهای درسی به روز نیستند،افزود: برنامهریزیهای ما باید برای 20 سال آینده باشد.
فتح آبادی از دانشگاه شهید بهشتی عنوان کرد: آموزش و پرورش برای نظام، مساله نیست.
وی ادامه داد: آموزش و پرورش ابزارهای کافی اجرای برنامههایش را در اختیار ندارد.
فتح آبادی افزود: بسیاری مواقع صدا و سیما آموزش و پرورش را رو در روی مردم قرار میدهد، مانند گزارشهای چند ساله درباره شهریه مدارس.
این استاد دانشگاه متذکر شد: باید به مدارس برای مسائل جزئی خودشان، استقلال داده شود؛ ضمن اینکه رابطه آموزش و پرورش با دانشکدههای علوم تربیتی باید یک رابطه سیستماتیک و مستمر باشد.
وی با بیان اینکه باید به آموزشهای آنلاین توجه بیشتری شود، اضافه کرد: ما از اینکه برخی تقصیرها را به گردن آموزش و پرورش میاندازند، عمیقا ناراحت میشویم.
فتح آبادی گفت: مشاوره و آموزش تفکر انتقادی را باید بیشتر مورد توجه قرار داد.
فتحی از دانشگاه شهید بهشتی افزود: چرا باید همه مسائل و کاستیها را آموزش و پرورش به عهده بگیرد؟ آموزش و پرورش یک کار دفعی نیست.
وی با بیان اینکه آموزش و پرورش نیاز به یک آسیب شناسی دارد، ادامه داد: برنامههای درسی باید پاسخگو باشند؛ پاسخگوی اقوام، اعتراضات اجتماعی، ملیت و دین و فرهنگ.
فتحی عنوان کرد: ما باید ببینیم آموزش و پرورش بر مبنای کدام نیازسنجی پیش می رود؛ ضمن اینکه ما در نسل خودمان تغییرات جدی داریم و پارادایم آموزش و پرورش از مدیریت مدرسه به مدیریت یادگیری تغییر کرده است.
وی افزود: آموزش و پرورش نیاز دارد تا نظام جذب، آموزش و مدیریت عملکرد و ارزیابی خود را باز تعریف کند.
احمدی اظهار داشت: ما باید از ظرفیت بالای خانواده ها استفاده کنیم و مشارکت آنها را جدی بگیریم.