مطالعه درس ریاضی در دوره ابتدایی
آموزش ابتدایی، در شکلگیری مفاهیم ریاضی نقشی اساسی دارد. کودکان با ورود به دوره ابتدایی با مفاهیم ریاضی آشنا میگردند. حال چگونه باید این مفاهیم در ذهنهای کودکان نهادینه شود. این موضوع به شرایط موقعیت یاددهی و یادگیری بستگی دارد. کودکان در محیط کلاس میآموزند. معلمان و دستاندرکاران نظام آموزشی باید مفاهیم ریاضی را ملکه ذهن کودکان سازند. به محض اینکه کودک به مدرسه پا میگذارد با درسی به نام ریاضی آشنا میشود و معلم میگوید: «درس ریاضی را جدی بگیرید و برای فهمیدن آن احتیاج به تمرین بیشتری دارید». همین کلمهی جدی بگیرید برای دانشآموز مشکل آفرین است، زیرا یادگرفته است که کارهای سخت را جدی بگیرد در نتیجه با ترس به مسائل آن نگاه کرده و ترس از این دارد که ممکن است آن را خوب یاد نگیرد.
از کلاس دوم ابتدایی که دانش آموزان با مساله روبه رو میشوند و شروع به حل مسائل سادهای مینمایند، باید نکات مهمی را که برای حل مساله لازم است به آنان آموخت و مراقبت کرد که در حل مسائل این نکات را رعایت نمایند تا به تدریج ملکه ذهن آنان گردد.
این نکات عبارتند از:
1.قبل از شروع به حل مساله باید دانش آموز مشخص نماید که در مساله چه اطلاعاتی به او داده شده است و چه چیز از او خواسته اند. به عبارت دیگر باید تعیین نماید که دادههای مساله چیست و از او چه جوابی خواستهاند؟ همکاران محترم میتوانند به طریق مختلف دانشآموزان را به این کار عادت دهند.
2.دانش آموز باید قبل از حل مساله با هر عملیات ریاضی دیگر، جواب آن را تخمین بزند. این امر باعث میشود که اگر دانشآموزی در انجام عملیات خود اشتباه کرد، متوجه آن شود و اشتباه خود را برطرف نماید. مثلا دانشآموز باید بتواند پیشبینی کند که حاصل جمع دو عدد ۲۷ و ۱۹عددی است بزرگتر از ۴۰ و کوچکتر از ۵۰ بنابراین، اگر حاصل جمع را ۳۸ تا ۶۸ به دست آورد، میداند که اشتباه کرده است و یا حاصل ضرب دو عدد ۳۴*۵۷ از ۱۵۰۰ بزرگتر و از ۲۴۰۰ کوچکتر است و یا دقیق تر بگوییم، عددی است در حدود ۲۰۰۰ بنابراین اگر حاصلضرب را عدد ۲۹۳۸ تا ۱۱۳۸ به دست آورد، متوجه خواهد شد که اشتباه کرده است.
3.دانش آموز باید یاد بگیرد و دقت نماید که جوابی را که برای مساله به دست میآورد، منطقی و قابل قبول باشد و با آنچه در اطراف او وجود دارد، تطبیق کند. مثلا تعداد درختان یک باغ، تعداد دانشآموزان یک مدرسه و تعداد خانههایی که در یک محله ساخته شدهاند. نظایر آنها همیشه اعدادی صحیح است و جوابهای کسری برای چنین مسالههایی غیرمنطقی است.
لازم است تستهای استاندارد در زمینههای سنجش توانایی ذهنی کودکان تهیه شود و معلمان قبل از تدریس بتوانند توانایی هر دانشآموز را در یادگیری مطالب ریاضی مانند مجموعهها، عددها، زمان، سرعت و… ارزیابی کرده و به دقت معین کنند. دروس ریاضی براساس تواناییهای مختلف ذهن کودک که در مراحل رشد فکری او ظهور میکند و تقویت میگردد برنامه ریزی شوند.
اگر فرزند اول تا سوم دبستانی دارید بهتر است از برنامه هفتگی خودشان کمک بگیرید. به این منظور که درسهایی مانند علوم، ریاضی و فارسی را در یک روز نچینید و در روز بعد کاردستی، قرآن و نقاشی. باید تعادل بین درسهای راحت و سخت را رعایت کنید. درسهایی مانند نقاشی و ورزش را حذف نکنید. تا جایی که ممکن است برای بچههای دبستانی موقعیتی را فراهم کنید که احساس شادابی کنند. اگر عقبتر از بودجهبندی درسی هستند بهتر است در یکی از روزهای پنچشنبه یا جمعه (بسته به انتخاب خودشان) برنامه درسی را ادامه دهند. در این بین الویت با درسهایی است که زیادتر و برای فرزند شما، سختتر هستند. با این ذهنیت برنامه ریزی کنید که با اتمام درسها میتوانید موارد سخت را دوره کنید.
گردآوری و تدوین : کلینیک مشاوره گاج