معرفی دو روش از روش های یادداشت برداری


معرفی دو روش‌ از روش های یادداشت‌برداری

روش اول: یادداشت‌برداری به روش کرنل

روش یادداشت‌برداری کرنل در دهه‌ی ۱۹۵۰ توسط والتر پاوک (Walter Pauk) طراحی شد. روش کرنل به دانش‌آموزان کمک می‌کند مطالبی را که در کلاس آموزش می‌بینند، به شکل اصولی یادداشت، تحلیل، جمع‌بندی و بازنگری کنند. این روش به عنوان یکی از کارآمدترین روش‌های یادداشت‌برداری شناخته شده است.

 

برای شروع، برگه‌ی یادداشت‌تان را مشابه تصویر بالا به سه قسمت تقسیم کنید. نکات مهم را در ستون سمت راستی که بزرگ‌تر است، بنویسید. این ستون به یادداشت مهم‌ترین نکات درس اختصاص دارد، پس فقط نکات اصلی و جزئیات کلیدی مربوطه را بنویسید. همچنین تا حد امکان از نمادها، علائم اختصاری و جملات کوتاه استفاده کنید.حداکثر یک روز فرصت دارید کلمات کلیدی و پرسش‌های درس را در ستون سمت چپ وارد کنید. کلمات کلیدی در هنگام مرور یادداشت‌ها به دردتان می‌خورند. خلاصه‌ی درس را نیز در ستون پایینی یادداشت کنید. در این قسمت، از مجموعه‌ی نکاتی که یادداشت کرده‌اید، یک جمع‌بندی مختصر در حدود حداکثر ۷ جمله بنویسید. به کمک این جمع‌بندی می‌توانید نکات اصلی درس را راحت‌تر اولویت‌بندی کنید.

در هنگام مطالعه‌ی یادداشت‌هایی که به این روش تهیه کرده‌اید، دست‌تان را روی قسمت نکات مهم بگذارید و سعی کنید نکاتی را که در این قسمت یادداشت کرده‌اید، از روی نگاه کردن به اطلاعات ستون سمت چپ به خاطر بیاورید. این شیوه‌ی یادگیری نه تنها کمک‌تان می‌کند نکات مهم درس را راحت‌تر به خاطر بسپارید، بلکه باعث می‌شود به اهمیت هر نکته نیز پی ببرید.

در مرحله‌ی آخر، چند لحظه‌ای روی یادداشت‌های‌تان تامل کنید. به جای حفظ کردن طوطی‌وار، از خودتان بپرسید که مثلا «چرا فلان نکته درخور توجه است؟» یا «چطور می‌توانم بین مطلب جدیدی که یاد گرفته‌ام با دانسته‌هایی که از قبل داشتم، ارتباط برقرار کنم؟» با پاسخ به این قبیل پرسش‌ها، مطلب جدیدی که فراگرفته‌اید به معنای واقعی درونی می‌شود و در ذهن‌تان می‌نشیند.

در صورتی که هدف‌تان فقط حفظ کردن خط به خط اطلاعات است و نیازی به تحلیل و درک عمیق مطالب ندارید، توصیه می‌شود از روش‌ کرنل استفاده نکنید. این روش اگرچه سرآمد روش‌های یادداشت‌برداری است، فقط زمانی واقعا به دردتان خواهد خورد که به تحلیل و جمع‌بندی اطلاعات نیاز داشته باشید.

 

روش دوم: یادداشت‌برداری به روش طبقه‌بندی رئوس مطالب

یادداشت‌برداری به روش طبقه‌بندی رئوس مطالب از جمله پرطرفدارترین تکنیک‌های یادگیری در کشورهای غربی است و به عنوان یکی از سازمان‌یافته‌ترین روش‌های یادداشت‌برداری شناخته می‌شود که قدمتی چند صد ساله دارد. در این روش، مطالب به شیوه‌ای دقیق، منظم و بر اساس اهمیت طبقه‌بندی می‌شوند.

طبقه‌بندی رئوس مطالب به روش کلاسیک در مواردی که یادداشت‌برداری به زبان فارسی انجام می‌شود، ممکن است کمی گیج‌کننده و ناکارآمد به نظر برسد. با این حال، بد نیست با مدل کلاسیک این روش یادداشت‌برداری نیز آشنا شوید. البته، جایگزین این مدل در زبان فارسی در ادامه معرفی خواهد شد. در طبقه‌بندی رئوس مطالب به روش کلاسیک، از الفبای انگلیسی (حروف کوچک و بزرگ) و اعداد (اعداد رومی و اعداد هندی‌‌ـ‌‌عربی) استفاده می‌شود.

 

برای شروع، نکات اصلی درس را با اعداد رومی مشخص کنید. در زیر هر یک از این اعداد، نکات فرعی را بنویسید و این نکات را با حروف بزرگ انگلیسی طبقه‌بندی کنید. نکات مربوط به هر یک از نکات فرعی را با اعداد هندی‌ـ‌عربی شماره بزنید و در طبقه‌بندی بعدتر، از حروف کوچک انگلیسی استفاده کنید. در طبقه‌بندی‌هایی که در ادمه قرار می‌گیرند، حروف و اعداد مشخص‌کننده‌ی هر طبقه را در داخل پرانتز بنویسید. در هر طبقه‌بندی، مقداری فضای خالی در نظر بگیرید تا اگر بعدها به نکته‌ی جدیدی برخوردید، فضای کافی برای اضافه کردن نکات جدید در اختیار داشته باشید.

برگرفته از: discoverbusiness.us